Powstanie i lokalizacja Szkoły Podstawowej nr 20

Charakterystyka środowiska społecznego

W latach 1945–1950 region gorzowski wchodził w skład województwa poznańskiego, a od dnia 28 czerwca 1950 do województwa zielonogórskiego. Z dniem 1 czerwca 1975 roku utworzono województwo gorzowskie. Pierwszymi osadnikami na tych ziemiach byli żołnierze. W latach 1945 –1947 trwała akcja wysiedlania ludności niemieckiej (około 80 tysięcy) oraz osiedlania Polaków. W 1950 roku obszar województwa zamieszkiwało już około 560 tysięcy osób 2,8 % ludności miejscowej, ponad 40 % repatriantów z przedwojennych ziem wschodniej Polski, 21% osadników z Wielkopolski, oraz reemigranci z zachodniej Europy, ludność z ziemi łódzkiej, lubelskiej, kieleckiej, krakowskiej i rzeszowszczyzny (Ukraińcy i Łemkowie). Przez wiele wieków Gorzów tworzył swą kulturę i swój styl. Dowodem tego są licznie zachowane zabytki architektury. Kościół Katedralny Wniebowzięcia NMP, Kościół św. Stanisława Kostki i św. Antoniego, Kościół Podwyższenia św. Krzyża, fragment Murów Miejskich, Spichlerz, Dom Ubogich, Dom Rzemiosła. W trosce o dynamiczny i wszechstronny rozwój regionu skutecznie podejmowane są liczne działania, zmierzające do stworzenia atrakcyjnej oferty edukacyjnej w zakresie szkolnictwa wyższego, by młodzież była związana ze środowiskiem lokalnym. W 1997 roku powołano do życia Gorzowską Wyższą Szkołę Zawodową. Działa też tu Instytut Wychowania Fizycznego będący filią Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, Zachodniopomorska Szkoła Biznesu, Wyższa Szkoła Informatyczna, Wydział Teologiczny Uniwersytetu Szczecińskiego oraz Punkty Konsultacyjne Uniwersytetu Szczecińskiego i Politechniki Szczecińskiej. Oprócz tego istnieją kolegia nauczycielskie (w tym języków obcych) kształcące na poziomie licencjackim. W Gorzowie mieści się również Uniwersytet Trzeciego Wieku oraz Państwowa Szkoła Muzyczna 1 i 2 stopnia im. T. Szeligowskiego.

Środowisko lokalne

Na inwestycje oświatowe czeka się z wyjątkową niecierpliwością. Nie jest tajemnicą, że szkoły i przedszkola powstają na nowych osiedlach, kiedy w budynkach już od dawna mieszkają rodziny z dziećmi. Tak było też w rozległej dzielnicy Górczyn w Gorzowie. Jak czytamy w Kronice Wieku w roku 1977: „Górczyn projektowano jak miasto w mieście. Poza budynkami mieszkalnymi na urbanistycznych makietach powstał duży szpital oraz kompleks usług medycznych wraz z bazą pogotowia. Tutaj także miała zostać wybudowana szkoła medyczna oraz obiekty dydaktyczne AWF z wielkim akademikiem, stadionem, kortami, basenem i mniejszymi boiskami. Na osiedlu zaplanowano także salę teatralną. Czas budowy określono na 12 lat, czyli do 1990 roku. Z planów zrealizowano budowę bloków mieszkalnych, osiedlowych domów kultury z pawilonami handlowymi. Powstał takżeszpital wojewódzki. Na resztę zabrakło pieniędzy W latach 80 rzeczywistość rozminęła się z wizjami planistów.” Kłopoty dzieci i młodzieży skończyły się gdy na podstawie § 2 pkt 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia 1984 roku w sprawie określenia uprawnień, które zachowują terenowe organy administracji państwowej o właściwości ogólnej (Dz. U. Nr 25, poz. 128) i § 9 zarządzenia Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 28 stycznia 1985 roku w sprawie statutu szkoły podstawowej (Dz. Urz. MOiW nr 1, poz. 3) orzeka się co następuje:

1. Z dniem 17 lutego 1986 roku tworzy się szkołę podstawową nr 20 w Gorzowie Wlkp. przy ulicy Szarych Szeregów.
2. Do obwodu szkoły należą ulice: Armii Krajowej, Armii Ludowej, Bierzanina, Działkowców, Findera, Kutrzeby, Szarych Szeregów, Walczaka nr 43 i od numeru 72 wzwyż.
3. W roku szkolnym 1985/86 szkoła prowadzi klasy I–V z liczbą 17 oddziałów szkolnych i 3 oddziały przedszkolne.
4. Począwszy od roku szkolnego 1986/87 szkoła prowadzić będzie klasy I–VI, z liczbą 22 oddziałów szkolnych i 3 oddziałów przedszkolnych.
5. Nadaje się nowo utworzonej szkole statut, stanowiący załącznik nr 1 niniejszego orzeczenia.
6. Wykonanie orzeczenia powierza się Inspektorowi Oświaty i Wychowania oraz Dyrektorowi Zespołu Ekonomiczno–Administracyjnego Szkół w Gorzowie Wlkp.

Historia szkoły

W dniu 17 lutego 1986 roku po raz pierwszy zabrzmiał dzwonek dla 556 uczniów klas I-V z górczyńskich osiedli Ustronie i Parkowe. Pod opieką 19 nauczycieli ponad pół tysiąca dzieci rozpoczęło naukę w 11 izbach lekcyjnych. W kronice szkolnej zapisano „od tego dnia mamy już swoją szkołę, w której czujemy się pełnoprawnymi gospodarzami. Od drugiego semestru zaczęliśmy naukę w jednym z czterech planowanych segmentów. Klasy są jasne, duże, ładne i przy pomocy nauczycieli, rodziców i nas dość dobrze jak na początek zagospodarowane.”

Urządzaniem placówki – już przed pierwszym dzwonkiem – zajęła się mgr Krystyna Chmielewska, pierwszy dyrektor Szkoły Podstawowej nr 20 w Gorzowie Wlkp. „chwali budowlanych za solidność wykonawstwa, jest też pełna podziwu i uznania dla rodziców, którzy spontanicznie zgłosili się w czasie ferii, aby pomóc w urządzaniu placówki.” Pomagali jej także pierwsi pracownicy szkoły: Irena Maternik, Bernadetta Wanisławczyk, Małgorzata Gawlak, Elżbieta Radecka, Beata Dupla, Joanna Środecka, Lucyna Adamczak, Ewa Krawczak, mgr Anna Lisowska, Urszula Głuszczak, mgr Renata Hennig, mgr Lucyna Bandur, mgr Krystyna Jarosz, mgr Zuzanna Kuźmińska, mgr Ryszard Bronowicki, Teresa Głowacka, Beata Janiak, Małgorzata Mioduszewska. Oprócz nauczycieli pracę rozpoczęli również pracownicy administracyjno–gospodarczy: Marek Kłosiński – konserwator, pani Kłosińska, Zofia Dogoda, J. Krawczyk – pracownicy prac lekkich oraz Henryka Puk – woźna. Segment po segmencie do 1 września 1986 roku – przekazywano poszczególne pomieszczenia, w których uczyło się w trakcie kolejnych lat nauki w ponad 90 oddziałach nawet 2.600 uczniów rocznie. Rok szkolny 1986/87 dał szkole dwa obszerne segmenty. Przybyły nowe klasy, dwa szerokie korytarze łączące dwa budynki zapewniają swobodę poruszania się w szkole. Korytarze były jednocześnie miejscem do ćwiczeń na lekcjach kultury fizycznej. Hole miały być miejscem ćwiczeń tymczasowym, lecz owa „tymczasowość” trwała do 1998r. W kronice szkolnej czytamy: „Przybyły nowe klasy, a dwa szerokie łączące korytarze oba budynki zapewniają swobodę poruszania się w szkole. Będziemy mogli korzystać już z pomieszczeń świetlicy szkolnej. Biblioteka otrzymała swoje pomieszczenie gdzie gromadzimy księgozbiór. Posiadamy gabinet lekarski oraz nowe pomieszczenia administracji szkolnej. Cieszy nas bardzo duża, przestronna stołówka, gdzie jeszcze w tym roku dostawać będziemy obiady i mleko.” Szczególnym dniem w historii szkoły był 1 września 1986 roku. Było to rozpoczęcie pierwszego pełnego roku szkolnego w nowej szkole. W dniu 27 września po raz pierwszy odbyło się ślubowanie pierwszoklasistów.

Szkoła wypracowywała własne tradycje, które były i są uzupełniane oraz rozszerzane. Są również trudności w normalnym funkcjonowaniu szkoły. Ponieważ była ona jedyną placówką działającą na terenie nowego osiedla, borykała się z wieloma problemami. Liczba uczniów znacznie przekroczyła możliwości lokalowe, szkoła jest przeładowana, dzieci, nauczyciele oraz obsługa pracują na dwie zmiany. W czasie trwania roku szkolnego w szkole odbywały się prace adaptacyjne –utworzono nowe sale lekcyjne w piwnicy. Zwiększenie liczby izb lekcyjnych doraźnie poprawiło niekorzystną sytuację lokalową szkoły. W roku szkolnym 1990/91 w szkole uczyło się już 2600 dzieci, a zajęcia lekcyjne odbywały się w godzinach 7.30 – 17.55. Z inicjatywy Szkolnego Koła NSZZ „Solidarność” 26 lutego 1991 roku odbyło się w szkole spotkanie, w którym uczestniczyli mieszkańcy osiedla, nauczyciele, dyrekcja szkoły i przedstawiciele związków zawodowych z Kuratorium Oświaty i Wychowania. W artykule„Dobranocka w szkolnej ławce” opisano trudności oświaty, kłopoty finansowe i lokalowe zwłaszcza te, dające znać o sobie w Gorzowie. „W najgorszej sytuacji znajduje się Szkoła Podstawowa nr 20, mieszcząca się na osiedlu „Górczyn”. Uczy się tu 2.600 dzieci, a zajęcia trwają od 7:15 prawie do ... telewizyjnej dobranocki. W okolicy zasiedlane są nowe budynki, więc od września w „dwudziestce” zapewne będzie 3 tysiące uczniów.” Warto wspomnieć, że SP-20 zaprojektowana była na 1200 uczniów. W sytuacji, gdzie liczba dzieci przekraczała znacznie możliwości szkoły, lekcje odbywały się w części piwnic, na korytarzach oraz pokoju nauczycielskim. W wielu dyskusjach rodzice i nauczyciele apelowali o powiększenie szkoły, postulowano nawet o to, aby zmniejszyć ilość godzin przeznaczonych na zajęcia praktyczno-techniczne w klasach nauczania początkowego. Szczególnym wydarzeniem dla szkoły była wizyta 21 lutego 1991 roku ówczesnej Pani wice Mminister Edukacji Narodowej A. Radziwiłł.



Wspólnie z Panią minister obecny był ówczesny Kurator Oświaty w Gorzowie Wlkp. Pan Kazimierz Marcinkiewicz. Podczas spotkania dyskutowano o problemach szkoły i nauczycieli. Wymownym jest wpis znajdujący się w kronice szkolnej: „Z okazji pobytu w szkole, w której jest bardzo dużo dzieci, bardzo mało sal i bardzo dużo nauczycieli, którzy potrafią w tym wszystkim znajdować energię na refleksje ogólne, na uśmiech i życzliwość a także, być może na przekonanie że jednak kierunek drogi jest słuszny, choć droga ciernista. Z wdzięcznością za pasjonującą rozmowę w pokoju nauczycielskim w dniu 21 lutego 1991 roku A.Radziwiłł” Rok szkolny 1991/92 rozpoczął się od niespodzianek, ponieważ uczniowie i nauczyciele będą przebywać w szkole krócej, aż o cztery godziny lekcyjne. Wprowadzono sześciostopniową skalę ocen od 1 do 6. Od ubiegłego roku uczymy się religii w szkole i rzecz długo oczekiwana – powstało asfaltowe boisko szkolne, które poprawi warunki przeprowadzanych lekcji kultury fizycznej. W roku szkolnym 1991/92 pod kierunkiem 130 nauczycieli uczyło się 2700 uczniów tworząc 7 klas zerowych i 84 klasy I – VIII. Dnia 1 października 1991 roku odbyła się również uroczystość otwarcia filii SP 20 przy ul. Kućki. Przybyli na nią przedstawiciele Kuratorium Oświaty i Wychowania p. Walczowski i p. Kasprzyk, dyrektorzy szkoły, przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego, nauczyciele i rodzice. Pozyskano 6 owych izb lekcyjnych, a przez to ok. 360 miejsc do nauki dla dzieci z klas I – III. W filii pracuje 11 nauczycieli, jest świetlica, gabinet lekarski i kuchnia. W roku szkolnym 1992/93 dyrektorem naczelnym została mgr Jolanta Cieśla, powołano nowych zastępców: mgr Barbarę Laszecką, mgr Andrzeja Kościelniaka, mgr Marka Bogusza oraz mgr Bogusława Bojanowskiego. W roku szkolnym 1992/93 liczba oddziałów wynosiła 89, przyznanych godzin lekcyjnych na wszystkie oddziały było ogółem 2490. Od 1997 roku w szkole obserwuje się systematyczny spadek liczby uczniów. Pomimo nadal panującego przepełnienia szkoły Nauczyciele dostrzegają związane z tym zagrożenia. Z wielka troska myslą o swej przyszłości związanej z pracą w palcówce. Brakuje pieniędzy na prowadzenie zajęć dydaktyczno – wyrównawczych w klasach IV–VIII. W klasach IV wprowadza się tylko jedną godzinę tygodniowo przedmiotu technika. W szkole, począwszy od klasy IV nauczano języka niemieckiego bądź angielskiego. Wprowadzono do ramowego programu w klasach VI – VIII nowy przedmiot: elementy informatyki. Ustawa z dnia 25 lipca 1998 roku wprowadziła trójstopniowy system nauczania, na który składa się sześcioletnia szkoła podstawowa. Zmieniają się programy nauczania oraz przedmioty. W klasach I–III obowiązuje nauczanie zintegrowane, natomiast w klasach IV–VI nauczanie blokowe. W roku szkolnym 1999/2000 po raz ostatni mury szkoły opuścili ósmoklasiści, od przyszłego roku szkolnego absolwenci szkół podstawowych rozpoczną swą dalszą edukację w gimnazjach. Pojawiło się kształcenie zintegrowane, w którym nie ma podziału na przedmioty, a uczniowie nie są oceni wg dotychczasowej skali. W klasach IV–VI powstały bloki tematyczne sztuka i przyroda, wprowadzono edukacyjne ścieżki międzyprzedmiotowe. W roku szkolnym 1999/2000 w wyniku reformy szkolnej Szkoła Podstawowa nr 20 przekształciła się w Zespół Szkół Ogólnokształcących nr 15, w skład, którego wchodzi Gimnazjum nr 5 i Szkoła Podstawowa nr 20 im. Bohaterów Westerplatte w Gorzowie Wlkp. Do gimnazjum zaczęło uczęszczać 249 uczniów. W wyniku konkursu dyrektorem szkoły, zostaje mgr Jerzy Koziura. Od roku szkolnego 2006/2007 zmieniono nazwy szkół na Zespół Szkół nr 20 i Gimnazjum nr 20; nazwa Szkoły Podstawowej nie zmieniła się.

Ważne wydarzenia w życiu szkoły

Dla każdej szkoły, ważnym wydarzeniem jest nadanie imienia szkole. Taki moment nastąpił 22 listopada 1993 roku. Od dnia 17 lutego 1986 roku rozpoczęto prace nad nadaniem szkole imienia. Przeprowadzano pogadanki, zapoznawano z patronami innych szkół gorzowskich. Wstępne wybory przeprowadzono w roku szkolnym 1990-1991. Dyrektor szkoły Pani Jolanta Cieśla ogłosiła konkurs „Wybieramy patrona szkoły” i zaprosiła do udziału wszystkie klasy od I do VIII wraz z wychowawcami. Tematyka konkursu związana była z trafnym wyborem patrona. Do rywalizacji przystąpiły zespoły klasowe, które podawały swoje kandydatury wraz z uzasadnieniem wyboru. Nagrodą dla laureatów było dofinansowanie wycieczki klasowej w kwocie 2 milionów złotych. Z kilku propozycji m.in.: Krzysztofa Kolumba, Jana Brzechwy, Bohaterów Westerplatte wybrano jedną. Szkole Podstawowej nr 20 nadano imię Bohaterów Westerplatte. Uroczystość odbyła się w teatrze im Juliusza Osterwy w Gorzowie Wlkp. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz wojewódzkich, miejskich oraz oświatowych, m.in.; Mirosław Marcinkiewicz – dyrektor Urzędu Wojewódzkiego, Lech Gorywoda – prezydent miasta, Edward Janiszewski – kurator Wydziału Oświaty w Gorzowie Wlkp., Tadeusz Malczewski – dyrektor wydziału kształcenia podstawowego i opieki.

Relację z tego wydarzenia znajdujemy w kronice szkolnej. Gościem honorowym był Kazimierz Janik – uczestnik walk w wojnie obronnej w 1939 roku. Widownię gorzowskiego teatru wypełnili uczniowie, nauczyciele oraz przedstawiciele rodziców i pracownicy pionu administracyjnego naszej szkoły. Gościliśmy także delegację ze Szkoły Podstawowej nr 13 oraz Zespołu Szkół Elektrycznych wraz z pocztami sztandarowymi.


Po powitaniu zebranych i prezentacji zaproszonych gości uczniowie przedstawili program słowno – muzyczny. Głos później zabrała Pani Dyrektor Jolanta Cieśla, która omówiła przebieg przygotowań do uroczystości nadania szkole imienia oraz uzasadniła słuszność wyboru Patrona. Kurator E. Janiszewski odczytał i wręczył Pani Dyrektor akt nadania Szkole Podstawowej nr 20 imienia i sztandaru.


Sztandar został ufundowany przez Komitet Rodzicielski. W piśmie do Kuratora Oświaty czytamy „Kompozycja sztandaru jest w tonacji fioletowo – niebiesko – srebrzystej. Na tle bramy portowej i żurawia przy symbolicznym nabrzeżu ‘przycumowana’ została sylwetka statku. Od dolnej części krawędzi w kierunku środka sztandaru (do bramy portowej) prowadzi srebrzysta droga. W otoku napis: Szkoła Podstawowa nr 20 im. Bohaterów Westerplatte w Gorzowie Wlkp. Rewers natomiast jest standardowy, tradycyjny – na biało – czerwonym tle umieszczony jest orzeł w koronie, wzór z roku 1927 – wzywany w okresie września 1939 roku. Krawędzie sztandaru, dookoła przyozdobione są srebrnymi frędzlami. Elementem uzupełniającym, tradycyjnym będzie drewniane drzewce – bez dodatków ozdobnych.” Sztandar z rąk Dyrektorka szkoły otrzymali uczniowie. Bardzo uroczystą chwilą było ślubowanie uczniów na sztandar szkoły.

Odsłonięcie tablicy pamiątkowej

Do najbardziej podniosłych dni w historii szkoły należy niewątpliwie 28 września 1994 roku. Tego dnia uroczyście odsłonięto tablicę pamiątkową ku czci bohaterskich obrońców Wojskowej Składnicy Tranzytowej z Westerplatte.


Uroczystość uświetnili uczestnicy walk: major w stanie spoczynku Wiktor Białous, podporucznik w stanie spoczynku Julian Dworakowski, podporucznik w stanie spoczynku Michał Pryczek. Gościem honorowym była również Stanisława Górnikiewicz-Kurowska – autorka książek „Lwy z Westerplatte” i „Znaki pamięci”, biograf i opiekunka westerplatczyków, która przybyła na uroczystość wraz z mężem Wiktorem Kurowskim. Tego dnia gośćmi szkoły byli również: Bogusław Andrzejczak – zastępcą Prezydenta Miasta; Jarosław Jankowski – Wicekurator Oświaty ; Józef Kasprzak – starszy wizytator Kuratorium Oświaty; Mirosław Rawa – przewodniczący Międzyszkolnej Komisji Oświaty i Wychowania NSZZ Solidarność; Janina Bojarojć – Naczelnik Wydziału Oświaty i Spraw Socjalnych; Miron Dunajski – Inspektor ds. szkolnictwa podstawowego; Aleksander Butrymowicz – nauczyciel historii z Technikum Elektrycznego im. Mjr Henryka Sucharskiego; ks. Władysław Pawlik – Proboszcz parafii pw. Pierwszych Polskich Męczenników Miedzyrzeckich; Edward Przybysz – Przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego. Dyrekcja szkoły, nauczyciele, uczniowie. W dniu 6 października 1994 roku „Ziemia Gorzowska” napisała: „W Szkole Podstawowej nr 20, która w listopadzie ubiegłego roku otrzymała imię Bohaterów Westerplatte, odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej. Aktu tego dokonał jeden z obrońców Westerplatte, podporucznik w stanie spoczynku, Julian Dworakowski. (...) Po odsłonięciu tablicy westerplatczycy, zaproszeni goście oraz nauczyciele i delegacje z 91 oddziałów szkoły wysłuchali montażu słowno-muzycznego, przygotowanego przez uczniów tejże placówki. (...) Od tego roku 28 września stal się świętem tej obecnie największej, bo liczącej 2500 uczniów szkoły w województwie.” Dzień ten nie tylko był ważnym wydarzeniem w życiu szkoły. Był również wspaniałą lekcją historii. Podczas wystąpienia autorka „Znaków pamięci” powiedziała: „żadne słowo pisane, nie może zastąpić tego, co oni sami, westerplatczycy o tych dniach mogą powiedzieć”. W roku szkolnym 1994 została ustanowiona odznaka „Westerplatczyka” przyznawana corocznie absolwentom Szkoły Podstawowej, którzy osiągnęli najwyższą średnią.



Kolejny rok – kolejny symbol - flaga i hymn szkoły. W roku 1995 został rozpisany konkurs, przystąpiło do niego wielu uczniów. Rozstrzygnięcie konkursu nastąpiło w 15 stycznia 1996 roku. Autorką i zwyciężczynią projektu flagi została uczennica klasy VII Magdalena Szaja,. Autorką hymnu szkolnego została Agata Gołąbek, której propozycja zyskała największe uznanie jury konkursu.

Dziesięciolecie szkoły

Niewątpliwie ważnym wydarzeniem dla szkoły były pierwsze obchody dziesięciolecia istnienia. Szkoła obchodziła swoje dziesięciolecie w dniu 16 lutego 1996 roku. Kronika szkolna opisując to wydarzenie przedstawia również zaproszonych gości. Uroczystość uświetnili swoją obecnością: Stanisław Jaroszewicz – Przewodniczący Komisji Oświaty i Kultury Rady Miasta; Bogusław Andrzejczak – Wiceprezydent Miasta; Leszek Wakulicz – Naczelnik Wydziału Oświaty; Mirosław Rawa – Przewodniczący Międzyszkolnej Komisji Oświaty i Wychowania; Janina Kamieńska – Prezes Zarządu Oddziału ZNP; Grazyna Wojciechowska – Prezes Zarządu Okręgu ZNP; Edward Janiszewski – Kurator Oświaty; Edward Przybysz – Przewodniczący Komitetu Rodzicielskiego; Emilia Frank – Pierwsza Przewodnicząca Komitetu Rodzicielskiego. Uroczysta akademia miała głównie charakter wspomnieniowy. Z okazji uroczystości obchodów ufundowano również gwoździe do sztandaru szkoły.

Otwarcie hali sportowej

Spełniły się marzenia uczniów i pracowników szkoły. W dniu 2 marca 1998 roku oddano do użytku halę sportową. W uroczystości udział wzięli przedstawiciele władz oświatowych, wojewódzkich i miejskich m.in.: Henryk Maciej Wodniak – Prezydent Miasta; Marcin Jabłoński – Wicewojewoda gorzowski; Jan Korol – przewodniczący Rady Miejskiej, Edward Janiszewski – Kurator Oświaty. Po przemówieniu dyrektora szkoły i zaproszonych gości nastąpiło uroczyste przecięcie wstęgi i symboliczne wbicie gwoździ w drzewce sztandaru naszej szkoły. W części artystycznej wystąpili: „Mali Gorzowiacy”, zespół artystyczny „Czarodziejka”, zespół gimnastyki akrobatycznej „Arabeska”, Jacek Kwiatkowski i Miłosz Oganiaczyk, którzy wykonali utwory instrumentalne oraz uczniowie naszej szkoły.Po części artystycznej odbyły się pierwsze rozgrywki sportowe.

Nowe pracownie komputerowe

Od 1 września 2000 roku rozpoczęła się szybka komputeryzacja placówki. Szybko przybywa kolejnych, nowoczesnych komputerów. Szkoła wzbogaca się o nowoczesną pracownię komputerową z 10 nowymi komputerami. Dzięki zaangażowaniu wicedyrektora A. Matrejka oraz nauczyciela informatyki Wiesława Górskiego pracownia przybiera europejski wystrój. Panowie we współpracy wykonują remont pomieszczenia, nowe stoły pod komputery, zamontowano żaluzje. Wkrótce uzyskujemy nowe łącze internetowe, które pozwala „na kontakt z całym światem”.



W roku 2004 kolejnych 10 komputerów, rzutnik multimedialny, komputer przenośny oraz kilkanaście programów edukacyjnych przekazano do dyspozycji nauczycieli i uczniów. Wyremontowano drugą pracownię komputerową. Teraz są już do dyspozycji uczniów trzy pracownie. Zajęcia komputerowe prowadzi się od I klasy szkoły podstawowej, korzystając z bogatego oprogramowania edukacyjnego.

Otwrcie pracowni językowej

Zwycięstwo w konkursie „Tesco Szkole” sprawia, że otrzymujemy w nagrodę wyposażenie pracowni językowej o wartości blisko 20 tys złotych. Jest to drugi taki gabinet w szkole. (wcześniej dzięki nawiązaniu kontaktu ze szkołą w Berlinie otrzymaliśmy w 2001 r. wyposażenie pierwszej z nich)

Biblioteka multimedialna

W styczniu 2005 przeprowadzono remont szkolnej czytelni. Zostaje ona wyposażona w 6 komputerów z dostępem do internetu. Jest to kolejny etap komputeryzacji szkoły. Należy podkreślić, że komputery otrzymano dzięki udziałowi w akcji „Tesco Szkole”. Zwycięstwo zawdzięczamy rodzicom, nauczycielom i uczniom, wszyscy oni przyczynili się do sukcesu, a główną bohaterką była Pani Lucyna Bandur – wspaniała koordynatorka akcji.

Boisko szkolne

W roku szkolnym 2004/2005 szkoła otrzymała nowe boisko szkolne. Prace rozpoczęła się późną jesienią i trwały na przełomie roku kalendarzowego. Dzięki tej inicjatywie możemy dzisiaj nie tylko cieszyć się z nowego boiska, ale przede wszystkim możemy organizować przeróżne turnieje i zawody.

Uczniowie i kadra w latach 1986-2004

Szkoła jest jedną z najstarszych instytucji społecznych tworzoną w celu przygotowania młodego pokolenia do życia dorosłego. Jako miejsce, w którym przebiega kształcenie dzieci i młodzieży. Szkoła to żywy organizm społeczny, który stanowi pewną zamkniętą całość, złożony z dwóch zasadniczych zespołów: nauczycielskiego i uczniowskiego. Jej istotę wartości stanowi zespół uczniowski.

Liczba uczniów

 

luty 1986 - 600

1986/87 - 1156

1987/88 - 1730

1988/89 - 2300

1989/90 - 2900

1990/91 - 2600

1991/92 - 2700

1992/93 - 2648

1993/94 - 2644

1994/95 - 2549

1995/96 - 2385

1996/97 - 2136

1997/98 - 1944

1998/99 - 1750

1999/2000 - 1338

2000/01 - 1429

2001/02 - 1553

2002/03 - 1409

2003/04 - 1273

2004/05 - 1174

2005/06 - 1089

Z powyższej tabeli wynika, że liczba uczniów w latach 1989 – 1995 była największa. Spowodowane było to tym, iż osiedle ciągłe się rozbudowywało, wzrastała liczba rodzin i dzieci. Można wymienić jeszcze jedną bardzo ważną przyczynę, do szkoły zaczęły uczęszczać dzieci z tak zwanego wyżu demograficznego.

Liczba oddziałów w ZS 20

 

luty 1986 - 21

1986/87 - 30

1987/88 - 87

1988/89 - 91

1989/90 - 80

1990/91 - 89

1991/92 - 84

1992/93 - 87

1993/94 - 87

1994/95 - 87

1995/96 - 86

1996/97 - 72

1997/98 - 68

1998/99 - 63

1999/00 - 61

2000/01 - 57

2001/02 - 61

2002/03 - 54

2003/04 - 50

2004/05 - 47

2005/06 - 44

W początkowym okresie działalności dydaktyczno-wychowawczej szkoła była placówką z 11 izbami lekcyjnymi, w których uczyło 19 nauczycieli w 21 oddziałach. Z każdym rokiem szkolnym możemy zaobserwować wzrost oddziałów i rosnącą liczbę zatrudnionych nauczycieli. Najwięcej oddziałów w historii szkoły było w roku szkolnym 1988/89. Od roku szkolnego 1996/97 notuje się spadek liczby uczniów. Sytuacja ta utrzymuje się aż do dnia dzisiejszego. Spowodowane jest to między innymi tym, iż osiedle, na którym znajduje się szkoła. po prostu „starzeje się”, a liczba urodzin stale maleje. Nauczyciel, chcąc przekazywać wiedzę, nadążyć za postępem nauki, techniki i cywilizacji stale podnosi swoje kwalifikacje, łączy pracę zawodową z własną nauką i życiem prywatnym. Nauczyciele nigdy nie zamykali się w murach szkoły, nie ograniczali swej pracy do szkolnego warsztatu. Podejmowali i rozwijali różnorodną działalność społeczną w środowisku, wśród młodzieży i dorosłych, wierząc, że pracą przyczynią się do podnoszenia poziomu kulturalnego społeczeństwa, budzenia jego świadomości i społecznych aspiracji.